Hier vindt u korte verslagen van de repetities van de Zinkopeters, en van de set-lists die er geoefend zijn. Er zitten nogal wat hiaten in het repetitie-schema, dat komt omdat de Zinkopeters zich niet altijd even druk met muziek hebben bezig gehouden. Na de eerste hype in de jaren tachtig vdve (van de vorige eeuw) bleef het heel stil in de jaren negentig. Pas in 2004 bleken de heren weer in hun tweede jeugd te komen, en werd er weer serieus nagedacht over samenspelen en repertoire. Na een spetterend optreden in Spike City in 2005, liep het enthousiasme weer terug en volgde weer enkele stille jaren. Sinds Oktober 2009 richtten de Zinkopeters zich op "recording projects", voornamelijk van Beatles nummers. Net als The Beatles in 1967 waren ze het vele toeren en schnabbelen eigenlijk wel een beetje zat; daarom staken ze hun dure geld en kostbare tijd liever in projecten die tot een tastbaar product leiden, zoals een goed-geproduceerde geluidsopname onder een mooie video. Dit heeft geresulteerd in een drietal video's, maar inmiddels is de interesse hierin alweer aan het verslappen, en vindt men toch dat een wereldtournee op de agenda moet komen. Het is dus niet helemaal duidelijk hoe dat in de nabije toekomst zal gaan. Natuurlijk blijft de mogelijkheid bestaan dat de Zinkopeters zich weer laten verleiden tot een optreden op bruiloften en feestpartijen, dus geef de moed niet op en hou het laatste nieuws in de gaten!
2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 |
2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 |
De Zinkopeters repeteren met vijfde Beatle! Een bijzondere dag, want maar eenmaal per 4 jaar in de kalender, en bovendien worden de Zinkopeters voor deze gelegenheid bijgestaan door Edwin Starmans (toetsen & zang) van de directe concurrent The Deaf Aids uit Utrecht. Het idee was om ook eens wat Beatles te doen waarin een piano prominent figureerde. Peter had een lijstje gemaakt met dergelijke nummers uit het Beatles canon en daar waren er 5 van geselecteerd. Die hadden de heren zowaar voorbereid voor deze middag, vermoedelijk omdat niemand een slap figuur wilde slaan t.o.v. Edwin. Ongeveer hetzelfde argument dat George Harrison ertoe bracht aan Eric Clapton te vragen wat te komen spelen op zijn While My Guitar Gently Weeps, en ook later Billy Preston tijdens de Let It Be studio sessions.
Anyway, een nieuwe oefenruimte voor de Zinkopeters! Thomas heeft zijn drumstel inmiddels inderdaad verkocht, dus dat belooft weinig goeds voor de toekomst van de Zinkopeters, maar tegenwoordig zijn oefenruimtes meestal standaard voorzien van een drumstel, en daar weet Thomas in de regel wel raad mee. Geoefend had hij thuis met 'luchtdrummen', en zoals vandaag bleek, kun je op die manier je partijtjes heel aardig in de vingers krijgen. Ook de andere heren hadden hun partijtjes voorbereid.
Wat precies de bedoeling is van deze repetitie is de schrijver dezes nog niet helemaal duidelijk maar het klonk wel lollig allemaal, en er werd een plezierig middagje doorgebracht op een heus podium. De Zoom H4N van Ruud stond te snorren, dus er zijn stereo opnames van gemaakt, en van sommige nummers werd best een aardig hechte uitvoering neergezet. De opnames zijn stereo, maar daar is het dan ook allemaal mee gezegd. De balans is helaas wat minder dan de standaard pop-regels voorschrijven. Zo klinkt de lead vocal eerder als een backing vocal en andersom! Een glansrol voor Thomas dus. De gitaarsolo's en andere individuele instrumenten verdwijnen eigenlijk snel in de brei van bas en drums. Maar goed, de drums klinken top! Alleen de kickdrum heeft te weinig beat, maar dat is ook logisch als je ziet hoe klein die microfoontjes zijn van een H4N. De beat goes NOT on dus, die blijft nog even in het vat zitten, beste fans!
De Zinkopeters hervinden nieuw elan! Na de deceptie van het Abbey Road Medley project is het een tijd lang stil gebleven rond de Zinkopeters. Hadden de heren nog wel fut om zich voor een muzikaal project in te zetten? De jaren gingen ook mee tellen, inmiddels is iedereen een heuse 60-plusser. Thomas verkocht afgelopen zomer bijna zijn drumstel, maar er werd te weinig voor geboden, een geluk bij een ongeluk. Dus het heeft weinig gescheeld beste fans! Maar een mooie kans op een come-back (de zoveelste in de historie van de Zinkopeters) deed zich in November 2019 voor toen Thomas uitgenodigd werd maar liefst twee (!) optredens te verzorgen. Hier bewijst zich de legendarische status van de band maar weer eens, want welke band staat er na zo'n lange radiostilte nou nog in de belangstelling van het grote publiek? Nou, de Zinkopeters dus! Maar beide 'events' zouden kort op elkaar moeten plaatsvinden dus dat voorstel werd geveto'd door de anderen. Tja, 60-plussers, nietwaar? En men kan het zich ook veroorloven, want voor de gage hoeven de heren het inmiddels niet meer te doen, het zijn The Eagles niet! Uiteindelijk gaat men akkoord met een optreden op de Zandmeren in Kerkdriel op 17 mei 2020. Live at the Sandlakes dus hou dat in de gaten, beste fans, de ticket verkoop zal uitsluitend via internet plaatsvinden.
Met de drukke agenda's van de heren bandleden betekent dit dat er hooguit twee of drie keer kan worden gerepeteerd, en de eerste daarvan vond vandaag plaats in Den Haag. Het idee was simpel: de set list van het spetterende optreden in Utrecht nog eens inzepen. Precies drie jaar na het laatste opname project (Norwegian Wood), en ruim 5 jaar na "Utrecht", gingen de Zinkopeters weer aan het werk om hun fans, die al zo lang hunkeren naar een nieuw optreden van de band, niet teleur te stellen.
De nummers moesten wel een beetje worden opgerakeld, maar dat liep verbazingwekkend soepeltjes! Vooral de nummers waarin de beide gitaristen hun eigen partijtjes konden blazen (You Can't Do That, Ticket To Ride), of waarin Peter helemaal niet speelde (Can't Buy Me Love, She's a Woman), werkten erg goed. De nummers waarin beide heren dezelfde akkoorden speelden klonken modderig, dus daar is nog enige arrangering gewenst. Verder wordt er overwogen een Vijfde Zinkopeter bij te halen, in de vorm van een pianist/zanger. Kortom, blijf dat volgen!
De Zinkopeters maken eerste "Abbey Road Medley" opnames. Supergeinspireerd verliep deze sessie niet, maar er werden wel serieuze pogingen gedaan enkele opnames te realiseren die ook voor het nageslacht nog de moeite waard zullen zijn. Na de nummers eerst weer een beetje ingezeept te hebben, werd er een aardige doorloop gedaan van Sun King t/m She Came in Through the Bathroom Window, en daarna van Golden Slumbers t/m The End. Ruud maakte de opnames op zijn Zoom handheld, met maar liefst twee T.bone groot condensator microfoons, dus het zijn stereo opnames geworden, beste fans! Wellicht zelfs hi fi. De fraaie driestemmige koortjes van John, Paul en George ontbreken nog, en aan overdubben doen de Zinkopeters nu even niet, want zij zitten in hun "back-to-basics" fase, zoals The Beatles ooit tijdens hun Let It Be-project. Dus we zullen het met de onversneden, niet ge-Autotunede, direct-to-consumer zang pogingen van Peter, Ruud en Thomas moeten doen, en schrijver dezes weet niet of het nageslacht dáár nou echt op zit te wachten. Maar goed, Because werd wel geoefend, maar vals gezongen helaas, daar zullen de heren dus nog eens op terug moeten komen.
De Zinkopeters zetten grote stappen voorwaarts met hun "Abbey Road Medley" project. Hoewel het allemaal nog wat rudimentair klonk met z'n vieren, en slechts één zangstem, liepen de overgangen al heel aardig, en werden de contouren van een eindresultaat al enigszins zichtbaar. Blijf dat volgen beste fans! De Zinkopeters zitten ook op Facebook! (Nou ja, de meesten dan ...)
Tja, er is niet gerepeteerd in 2015 en 2016. Nergens voor nodig, vonden de heren, want het repertoire zit immers geramd? Klopt, dat, maar ook omdat de zinkopeters zich in 2015 en 2016 vooral bezig hebben gehouden met "recording", zie verslag over The Lost Weekend sessies in 2015, en de Norwegian Wood sessies.
In 2017 begon het toch wel weer een beetje te kriebelen, en op initiatief van Jos werd er gestart met een serie oefensessies om enkele tracks van Abbey Road te oefenen. Abbey Road? Dat studiootje in Londen waar The Beatles >95% van hun materiaal opnamen? Ja, inderdaad, dat studiootje, en vooral de LP met dezelfde titel die The Beatles in 1969 uitbrachten. Maar ehhh, dat waren wel tracks die allemaal met een 8-sporen recorder zijn opgenomen, ACHT sporen, kunnen de Zinkopeters dat wel een beetje reproduceren allemaal, met zijn viertjes? De tijd zal het leren, beste fans!
Zinkopeters gaan in herhaling. Tja, ook in September weet men nog niet precies waar dit project nou heen gaat, beste fans, maar de Zinkopeters krijgen dit ingewikkelde repertoire langzaamaan iets onder de knie. Ruud maakte stereo opnames met zijn nieuwe handheld Zoom recorder, dus mogelijk verschijnen er ooit bootlegs van deze repetitie op het Dark Web. De meeste Zinkopeters hadden de afgelopen periode helaas niet gebruikt om het materiaal eens goed te bestuderen en repeteren, dus er werd weer veel afgeklooid. Maar gezellig was het wel allemaal. Of ze trots kunnen zijn op de opnamen valt te betwijfelen, maar ze doen niet aan historische revisie, dus ook de mindere perioden moeten onbarmhartig op het internet geslingerd worden.
Zinkopeters leggen de lat weer hoog! Het is nog niet helemaal duidelijk waar dit allemaal heen gaat, beste fans, maar de Zinkopeters sloegen zich moedig door dit ingewikkelde repertoire. Er gebeurt zoveel tegelijk op deze tracks, dat is live erg lastig na te spelen allemaal. Maar een beetje gitaar 'bettelen' in "The End", dat kun je aan Ruud en Peter wel overlaten! Jammer dat het pianootje en de violen in de laatste maten gemist werden. De driestemmige vocalen van de heren Jos, Ruud en Thomas in "Because" klonken messcherp en trefzeker. De alt van Peter ontbrak nog, maar hij moest zich dan ook heel goed kunnen concentreren op zijn gitaar arpeggiootjes. En: "Samen Komen" blijft natuurlijk altijd erg plezierig! Er zijn geluid en video opnamen van deze sessie, dat is in het huidige digitale tijdperk niet verwonderlijk. Maar of die de domeinen van het internet ooit bereiken zullen blijft de vraag.Wellicht dat illegale kopietjes ervan straks op het Dark Web voor veel geld van de hand zullen gaan, dus ga maar vast sparen beste fans! (in bitcoins natuurlijk.)
De aankondiging van het optreden volgende week, hier een grotere versie. |
Zinkopeters zwijnen zich door generale. Ja, ja, zoals vorige week voorspeld, hadden de de Zinkopeters nog wel de nodige moeite een enigszins behoorlijke uitvoering neer te zetten van bovenstaand lijstje. Maar liefst vier keer werd het setje doorgenomen, tussen de koppen koffie en hot dogs door. En zoals Peter opmerkte, "we hebben het nog niet een keer vlekkeloos gespeeld". Waarop Thomas gevat antwoordde: "Nee, dat doen we vrijdag". Juist! En met die spirit gaan ze er a.s. vrijdag tegenaan, beste fans, in de hoop dat iedereen zijn lesje leert en zich aan de gemaakte afspraken gaat houden. Een regelrechte cliff hanger dus! Komt allen naar Utrecht om dat te zien! (zie aankondiging hierboven.)
De Zinkopeters moeten nog even. Tja, de Zinkopeters repeteren wel, maar ze oefenen niet! In ieder geval de gitaristen hadden er niets tot veel te weinig aan gedaan, en ja, dan ben je je partijtje van drie weken geleden weer vergeten, nietwaar? Kortom, een wake-up call, althans, dat valt te hopen, en dat zullen we volgende week meemaken. Dan wordt hetzelfde setje weer geoefend. Of gaan de Zinkopeters er van uit dat ze er met hun onovertroffen improvisatie talent wel uit zullen komen? Please Please Me gaat goed, maar het in het coda blijft het wel opletten geblazen. En dat geldt ook voor No Reply. You Can't Do That zit inmiddels wel geramd. Things We Said Today en You're Going To Loose That Girl gaan in de elektrische versies best aardig, maar het blijft oppassen dat de gitaren geen brij gaan vormen door allebei min of meer hetzelfde slaggitaartje te spelen. I'll Follow The Sun is heel lastig zingen, live, is eigenlijk een ouderwetse jazzy crooner, en jazz zingen is heel moeilijk als je niet vals wilt. Ook de afstemming van de bass-kick van de drummer en de partijtjes van de bassist wilden nog wel eens tegen elkaar in gaan. Wij kunnen alleen maar hopen, beste fans en trouwe lezertjes, dat de heren er nou eens echt werk van maken. En anders ...? Tja, dan wordt het weer een gezellig rommeltje, op 17 oktober!
De Zinkopeters komen terug! Ja, ja, u wist natuurlijk niet eens dat ze weg waren, maar na het optreden vorig jaar in Etten-Leur was de fut er ineens een beetje uit. Dat Peter alsmaar dover werd op rechts door zijn Meniere hielp natuurlijk ook niet. Maar goed, er wordt een Beatles tribute avond georganiseerd - waar en wanneer precies houden wij nog even voor ons, het is maar een klein zaaltje en nu al aankondigen zou maar tot chaotische taferelen leiden bij de kaartverkoop - en de Zinkopeters konden dat niet ongemerkt voorbij laten gaan. Vandaar dat er weer opgetreden wordt, beste fans! Mp3 recorders in de aanslag, want met die bootlegs ga je goud geld verdienen! Het zal een klein setje van ongeveer 7 nummers worden, van ca. 20 minuten in totaal. Ja, wij hadden ook liever een avondvullend programma gebracht maar de organisatoren waren onvermurwbaar. Bovenstaande nummers zullen er in ieder geval bij zitten. Ondanks dat er bijna een jaar niet gespeeld werd, ging het de heren prima af. Uiteraard moesten sommige passages even ingezeept, afgestoft en opgepoetst worden, maar het liep allemaal prima. Please Please Me blijft een prachtige binnenkomer en voor You Can't Do That kun je de Zinkopeters midden in de nacht wakker maken want dat kunnen ze wel dromen. Ook de gitaarsolo van Ruud scheurde weer lekker overal doorheen. Things We Said Today en You're Going To Loose That Girl werden nu ook in elektrische versies gehesen. De laatste van die twee met een jazzy impro-intro, komt dat horen!
Hard gewerkt vandaag! Doel was de hele set af te werken en dat is aardig gelukt. Hier en daar blijven er nog lastige momenten, dus de heren zullen thuis nog wel het nodige moeten oefenen. Maar het ziet er als set-list heel aardig uit, totaal ongeveer 30-45 minuten muziek, althans, dat was het toen aan het eind van de dag alles in een doorloop werd geoefend (alles maar 1x spelen, goed of fout). Voor Peter wordt het nog ingewikkeld, want hij moet hier en daar van gitaar wisselen, van z'n Fender Telecaster, naar de 12-snarige Danelectro, en tenslotte de akoestische Martin D28. Hopelijk blijven die dingen een beetje gestemd staan, tijdens het optreden. Ruud heeft het makkelijker op zijn Hagstrom, maar moet wel met zijn effect-apparatuur aan de slag, die hier en daar heel kritisch moet worden afgeregeld. Gelukkig hebben die kastjes tegenwoordig geheugens! Verder gaan de Zinkopeters serieus proberen een "live" DVD uit te brengen. Jawel fans, ga maar vast sparen want die DVD zal niet voor onder de 25,- in de winkels komen te liggen! Een waar collector's item, want de oplage zal niet veel hoger worden dan 4.
Ja, ja, het begint serieus te worden! Vandaag alleen een elektrische set gespeeld; Jos op z'n Fender Jazz bas, Peter op z'n Fender Telecaster en de 12-snarige Danelectro (tracks 4 en 5), en Ruud op zijn Hagstrom. De laptop draaide op volle toeren, en Peter had al z'n mics uit de kast gehaald, letterlijk! Vandaar deze keer een redelijke rapportage van deze sessie in mp3-tjes.
Zinkopeters sleutelen aan hun set-list. Honderden enthousiaste emails ontvangen WANNEER dat optreden van de Zinkopeters gaat plaatsvinden. Welnu, de organisatie heeft dat onlangs definitief vastgelegd op 28 september 2013. De locatie wordt volgende keer bekend gemaakt, want men wil project-X toestanden daar nog even voorkomen. Vandaag werkten de Zinkopeters hard aan hun set-list, en daarover bestaat eigenlijk nog steeds veel onduidelijkheid, maar bovenstaande nummers zullen er zeer waarschijnlijk wel deel van gaan uitmaken. Sommige stukken werden pas voor de tweede keer gerepeteerd, en dat ging al een stuk beter. Het was erg jammer dat de heren eigenlijk geen tijd hebben voor de Zinkopeters, en dus was er vrijwel niets gerepeteerd, behalve dan door de drummer, die z'n zaakjes redelijk goed beluisterd had. Hij wist zelfs met 100% zekerheid te stellen dat hij Ringo's partij speelde van Please Please Me, en niet die van Andy White, historici zullen hem wel gelijk geven. Opnames ten bewijze hiervan zijn er niet van bewaard gebleven, of dat ene microfoontje van onze lead-gitarist moet nog iets aardigs geproduceerd hebben.
Als gevolg moest alles dus ter plekke in elkaar gezet en uitgedokterd worden, hetgeen wel wat tijd kost. Er is wederom een aantal zaken geconstateerd die verbeterd moeten worden, dus nu maar afwachten of de heren muzikanten daar tijd voor gaan vinden. We kunnen niet meer doen dan afwachten, beste fans, en hopen op de goede afloop! Verder ging de elektrische set een stuk beter dan de akoestische, vermoedelijk omdat die laatste pas na de middagthee plaatsvond toen de vermoeidheid al een beetje begon te tellen (ja, ja, de heren zijn de 50 allemaal gepasseerd!). Bovendien was het geluid van de akoestische gitaren ook niet erg inspirerend. Het zal dus wel vooral een elektrische set worden, op 28 september. Ticket To Ride, Cocaine, en Jumpin' Jack Flash klonken lekker heavy, en vormden een behoorlijk hechte band-act. Please Please Me wordt eigenlijk steeds leuker, blijkt een behoorlijk uitgearrangeerd stuk, waar iedereen z'n partijtje goed ingestudeerd moet hebben voordat het goed gaat samenvloeien, dat wordt nog een hele kluif voor de Zinkopeters, die eigenlijk het liefst zonder enige voorbereiding aan het werk gaan. Help! is eigenlijk vooral vocaal te hoog gegrepen voor de Zinkopeters, maar blijkt ook ritmisch een ingewikkelde uitdaging. Ja, ja, het gaat een mooie bijeenkomst worden, op 28 september! Komt dat meemaken fans!
Zinkopeters willen weer optreden. Jawel, fans, jullie lezen het goed: optreden! De Zinkopeters!!! Het gonst in pop-minnend Nederland: kunnen we al kaartjes kopen? Nee dat niet, want het wordt gewoon optreden op het verjaardagspartijtje van een collega van Jos Bergwerff, maar we willen er een groots project-X feest van maken! Dus komt allen!!! Volg Thomas Bergwerff op Facebook, de enige Zinkopeter die daar regelmatig iets op post. In September gaat het gebeuren, als iedereen net terug is van de zomervakantie. En voordat de heren zelf met zomervakantie gaan, moet er dus wel nog een beetje gerepeteerd worden, want het staat zo knullig als je het verkeerde akkoord aanslaat in een song. Vandaag was er dus voor gekozen niks op te nemen, althans, niet met kwalitatief hoogwaardig spul. Wel met apparaten met ingebouwde microfoons, dus de kwaliteit daarvan is nog belabberder dan wat er op de Beatles' Anthology is te horen aan vroeg materiaal van die mannen. Maar het klinkt daarom wel authentiek "bootleg tapes", en al die foute akkoorden hoor je ook niet! Maar goed, oordeelt u zelf, de links hierboven verwijzen naar de mp3-tjes.
Er werd begonnen met een elektrische set, met een Stones-nummer. Vloeken in de Beatles-kerk, ja, maar het klonk prima! Peter op z'n nieuwe Fender Telecaster, en die 5 Watt uit z'n ampje had geen moeite er bovenuit te komen. De nieuwe bekkens van Thomas crashten er ook geweldig op los (geen last van bekkens-instabiliteit!). Daarna een paar gouwe ouwen, vooral Ticket To Ride klonk ook lekker heavy, zo met dat 5W ampje. De Sultans moeten weer van stal gehaald worden, dwz oppoetsen, gaan we volgende keer mee verder. Na de bammetjes maar es wat akoestisch geprobeerd, tracks 5-8. Klonk ook best aardig, het meeste zat nog geramd van ofwel de opname-sessies, ofwel het optreden in Nieuwegein, of beide. Aan de thee dan maar, ff bijkomen. Daarna weer overschakelen op elektrisch, met tracks 9-12. Ook weer een nieuwtje: Cocaine. Lekker bluesy en heavy, houwen we erin, maar wel ff goed de akkoorden van het internet vissen. Something was al vrij vaak gespeeld en klonk uiteindelijk ook best leuk, ondanks dat het zonder violen moest. Mooi baswerk natuurlijk. Wordt misschien ons volgende opname-project. Vervolgens aan de pizza in de buurt. Heel klein Pizzeriaatje (heette niet voor niks Pinokkio!), gerund door een Turk met een wollen petje op. Eén tafel slechts, precies genoeg voor ons vieren. Prima pizza. Bij terugkeer moesten we toch een beetje aan de buren denken, dus wederom akoestisch, tracks 13-17. We moesten weer de gitaarpartijtjes uitzoeken voor 13, dus dat moet straks wel ff vlotter. Maar de rest liep prima. Ook Please Please Me, vaak gespeeld, best lastig, zo'n ouwerwets Rock 'n' Roll nummer!
Al met al een nuttige dag dus, de meest productieve van de Zinkopeters tot nu toe: 17 nummers gerepeteerd! Het lijkt de marathon-sessie van The Beatles wel, nu 50 jaar geleden, en die kwamen toen niet verder dan 14 nummers! Maar ja, wel goed opgenomen natuurlijk. Verder werd er ook heel wat afgeouwehoerd deze dag, waarvan akte!
Back to top
Zinkopeters repeteren nieuw materiaal. Hoewel het 'oude' materiaal nog niet in alle gevallen heeft geleid tot mooie afgeronde hifi-stereo projecten met video ondersteuning, probeerden de Zinkopeters nieuwe inspiratie aan te boren. Het was de eerste keer - sinds we in het tablet tijdperk leven - dat er iPads aanwezig waren. Die dingetje bleken heel aardige beelden en opnames te kunnen leveren met een simpele druk op de knop. Peter gaat z'n opname apparatuur op Markplaats zetten, hier valt niet tegenop te werken. Goed, het is mono, en hier en daar slaat het microfoontje een beetje dicht, maar de sfeer wordt er perfect mee gevangen, en dat is voldoende voor de Zinkopeters. Waarvan akte (klik op de links in het repertoire lijstje voor de beelden).
Back to top
Zinkopeters bereiden zich voor op publiek optreden. Vandaag kwamen de Zinkopeters bijeen voor hun generale repetitie. Want 7 september is het zover, dan komen de Zinkopeters voor de zoveelste keer ‘terug’, dit keer met een spetterend optreden op de barbecue van de collega’s van gitarist Ruud Wijmans. Trouwe fans van de Zinkopeters smachten al jaren naar een ‘live’ optreden van hun band, maar als je je fans hongerig wilt houden, moet je ze niet overvoeren! Dat is de tactiek van de Zinkopeters, want hun laatste optreden stamt alweer uit 2005. Daarvan circuleren overigens vele bootlegs, want echt behoorlijke opnames zijn van dat optreden niet bewaard gebleven, alleen herinneringen!
De Zinkopeters oefenden voor het eerst met iets wat wel een beetje op een PA leek, een public address systeem, met heuse feedback monitors! Een luxe alleen weggelegd voor de allergrootsten der aarde! Een echte mixing console was het nou ook weer niet,dus niet te hard van stapel lopen, maar er werd een aardige sound mee gerealiseerd. Met zo’n feedback monitor ga je echt beter zingen, omdat je nu voor de verandering es kunt horen wat je aan het doen bent. Dus dat belooft wat mensen, a.s. woensdag! Tenminste, als het systeem het dan nog doet, want met dat ouwe spul is dat allerminst zeker.
Wat kunt u zoal verwachten? Zoals u weet hebben de Zinkopeters zich recentelijk toegelegd op het opzettelijk krakkemikkig coveren van de muziek van hun grootste concurrenten, en dat gaat zeker lukken! Vooral het slotakkoord belooft daar volledig aan te gaan voldoen, de andere tracks worden nog enigszins herkenbaar ten gehore gebracht. Nieuwsgierig? Kom dan a.s. woensdag naar Nieuwegein (dat ligt ergens in de buurt van Utrecht, voor onze meer kosmopolitisch ingestelde medewereldburgers).
Back to top
Back to top
Back to top
Zinkopeters kampen met latency!. De Zinkopeters kwamen vandaag bijeen om te oefenen voor hun grote comeback optreden: op de zaak van gitarist Ruud. Terwijl zijn collega’s de barbecue aansteken mogen de Zinkopeters dan hun kunstjes verkopen, ja, dames en heren, eeuwige roem ligt in het verschiet voor de Zinkopeters! Ergens in September moet het gebeuren, maar dan moeten ze wel hun ‘act together’ zien te krijgen. Peter had vandaag echter een andere agenda: es kijken hoe opnemen met Logic Studio 9 zou verlopen. Garageband was leuk, maar nu zou de RME Fireface 10 mics simultaan moeten kunnen leveren. Dat lukte inderdaad prima. Probleem dat daarna opgelost moest worden was de latency. Logic stuurt een monitor-signaal terug naar de Fireface op dezelfde uitgang waarop ook de direct-in gemonitord wordt in de Fireface mixer. Het eerste signaal doet er langer over dan het tweede. Weliswaar is dat verschil maar enkele milliseconden, maar er ontstaat daardoor een typerend chorus-effect op de feedback. Dit werd opgelost door het Logic signaal naar bussen 3&4 van de Fireface te sturen en de direct-in monitor van de Fireface mixer naar 1&2. Werkte perfect, alleen moet je telkens effe schakelen op het hoofdtelefoon versterkertje tussen beide kanalen als er ofwel geluisterd werd naar eigen spel, ofwel geluisterd werd naar de opgenomen take. Op die wijze werd een aantal tracks geoefend, wat uiteindelijk onze ‘acoustic set’ moet gaan worden. Alles goed en wel, het ging pas mis toen er werd overgestapt naar de ‘electric set’ van ons optreden. Peter had thuis al gehoord dat de plug-ins van Logic Studio uitstekende gitaar-geluiden kan voortbrengen. Daarom had hij dit keer zijn Fender Supertwin Reverb buizenversterkerbak thuisgelaten. Maar wat graag, want dat ding weegt 38.5 kg, dus als het effe kan: gewoon laten staan waar die staat! Simpelweg de gitaar droog inprikken in de Fireface, plug-in selecteren, en spelen maar! Probleem is dan alleen dat je dat ook graag live tijdens het spelen wilt horen en je dus het monitor-signaal van Logic weer naar 1-2 moet sturen. En dat kon dus niet vanwege de latency! Je zou zeggen: stuur dan alleen de gitaar naar 1-2 en de rest naar 3-4, maar dan hoort de rest van de band die gitaar weer niet. Al met al verliep de elektrische set daarom aanzienlijk moeizamer en teleurstellender dan de akoestische set. Hieronder wat er vandaag uiteindelijk doorgenomen is. De links klikken door naar het betreffende mp3-tje. Dit geeft dus een aardige indruk hoe een optreden van de Zinkopeters zou kunnen klinken. Staat natuurlijk in schril contrast met bijvoorbeeld ‘Taxman’, het laatste project waar de Zinkopeters gingen voor een fraai eindproduct, in plaats van quick and dirty ‘laat de recorder maar draaien, terwijl wij ons best doen’. Er is natuurlijk in Logic Studio wel wat aan de tracks gedaan in de zin van EQ-ing, compressie, en galm, maar dat zou ‘live’ ook allemaal moeten kunnen via een beetje professionele mixer. De vraag is natuurlijk of de Zinkopeters daarover kunnen beschikken, in September! You Won’t See Me lijkt een brug te ver, zoals Dig A Pony dat ook al was. Misschien niet zo lastig te spelen, maar die meerstemmige vocalen van The Beatles op You Won't See Me zijn niet te reproduceren live (nou ja, in ieder geval niet door de Zinkopeters!), bovendien raak je de hele tijd in de war omdat je het origineel in je hoofd hebt zitten en je zang enorm gaat zweven. Dig A Pony was afgevallen omdat het gitaar-riffje voor Ruud niet in de maat te spelen was en voor Peter dat driekwartsmaatje lastig zingen is in combinatie met de mooie gitaar-versieringen van Harrison. Wat op de plank is blijven liggen: Bezetting vandaag: Back to top
Zaterdag 17 oktober 2009. The Hoogvliet Zinkopeters zijn van plan een video te produceren en op YouTube te plaatsen.
Vandaag kwamen zij bijeen te Oud-Beijerland om vier nieuwe songs te repeteren. Nieuw voor de Zinkopeters dan wel te
verstaan, want het gaat om vier Beatles-tracks, een bandje dat – voor onze jonge fans – al bijna 40 jaar geleden ter ziele ging.
Met veel enthousiasme wierpen zij zich op achtereenvolgens “Taxman”, een chagrijnige compositie van George Harrison, die
ondanks zijn miljoenen toen al vond dat hij te veel belasting moest betalen, “She’s A Woman”, “Things We Said Today”, en
“Dig A Pony" (werktitel: Dikke Ponnie), allen Lennon/McCartney composities. Vooral dankzij de geweldige akoestiek van de
oefenruimte smolten de instrumenten prachtig samen en waren goed in balans. Thomas, over wie veel misverstand bestond of hij nou
nog wel of niet bij de Zinkopeters hoorde (wél dus!) heeft geïnvesteerd in een nieuw drumstel - een fraai
klinkende Ludwig-kit geheel in Beatles-stijl. De zang was dit keer ook echt hoorbaar boven het gitaargeweld van Ruud en Peter, een enorme stap voorwaarts
in de muzikale ontwikkeling van de Zinkopeters!
Back to top
Geen verslag
Geen verslag
Back to top
Geen verslag Geen verslag Even afblazen na dat overweldigende succes in Spijkenisse, zo vlak voor alle vakanties. Gewoon even niks moeten, maar even lekker "let it all hang loose". Jammer
dat dat bij een temperatuur van 32 °C moest, maar de sfeer was prima! Inspirerend en transpirerend dus. Van meet af aan geprobeerd wat nieuw materiaal te introduceren,
mochten we ooit 1 uur moeten vullen in plaats van 20 minuten. Jos wilde graag "ouwe Elvis" nummers doen, dus - na enkele pogingen met Jailhouse Rock te hebben
gedaan, was het raak met It's all right, Mama, moeder aller popsongs, want hier is de ellende dus wel mee begonnen. Ook veel Beatles in
deze sessie, rara wie daar mee aan kwam zetten. Maar Things We Said Today was dan ook een voltreffer en zeker een blijvertje. Alabama zit er natuurlijk
al in sinds het begin, en blijft leuk om te doen. Peter had eindelijk zijn songbook met Crosby, Stills, Nash & Young es meegenomen, en nu ging Marrakesh Express dus letterlijk
volgens het boekje. Messcherpe samenzang (meerstemmig!) in het refrein, ik denk dat de heren CSNY dat zélf niet eens meer kunnen. Ruud kwam daarna op het idee iets van
The Eagles te doen, en wel uit de periode toen ze beter opgeheven hadden kunnen worden. Hij was zijn bladmuziek vergeten, maar daar had Jos een oplossing voor: namelijk
zijn ordner met kopietjes! En het moet gezegd: I Can't Tell You Why liep goed, en klonk ook goed. Biedt veel mogelijkheden voor
verdere uitwerking. En toen, op het eind van
de avond, Het Boek opengeslagen op Don't Let Me Down, en met de juiste afstelling van de geluidsinstallatie wilde
zelfs dat heel aardig lukken. Kortom, een vruchtbare avond, waarmee we met een goed gevoel aan de vakanties kunnen beginnen.
Dus ... bookmark deze site, want The Hoogvliet Zinkopeters komen terug! Na de zomervakantie zijn er (reeds vergevorderde) plannen om een
studio in te richten op één van Landal Green Parks locaties, en daar een spetterende demo op te nemen. Wij vertellen uiteraard niet
wáár en wanneer dat gaat gebeuren, want dan blijkt dat hele park op die datum ineens volgeboekt te zitten natuurlijk. Wij willen daar in alle rust
kunnen werken aan ons meesterwerk, dus gunt u ons dat nou gewoon... Back to top
Generale repetitie! Er was een duidelijke meerderheid om de avond dit keer van start te laten gaan bij McDonalds in plaats van bij
Burger King, dus daar werd om half zeven verzameld en gebunkerd. En er was een gast-optreden van Robert Klingens, een drummer die het leuk vind
om erbij te zingen (wij hadden al een zanger die het leuk vind erbij te drummen; als dat maar goed gaat). De set-list was nagenoeg onveranderd sinds de repetitie van 4 mei,
op "Get Back" na. Na een wat onwennige start
met de "Sultans" en "Alabama" ging het na de koffie wat beter. Wij moesten kennelijk nog wat wennen aan de nieuwe samenstelling
van de band. Robert vond dat Neil Young eigenlijk niet kan zingen en dat is natuurlijk een hele foute opmerking over iemand die al meer
dan 30 platen gemaakt heeft. "Proud Mary" ging heel aardig, met een dubbele zangpartij van Robert en Peter. "In France They Kiss etc." gaat het niet halen voor de uitvoering op 4 juni; ook
Robert vond dit te lastig om te zingen, en wij begrepen dat maar al te goed. "Get back" als vette rocker ging prima. Alleen nog een beetje afstemmen wanneer er precies
gesoleerd wordt door John Lennon, pardon Peter, en wanneer er weer een coupletje gezongen kan worden. "You Do Something To Me" begint een echte piece de resistance te worden. "Dichterbij Dan Ooit" ging gewoon in de oude format met Tom op drums en zang. Robert gaat z'n best
doen daar nog wat van te maken voor 4 juni (en ook van "Alabama" trouwens). We zijn benieuwd! "Deacon Blues" bleef wederom hangen bij een beetje pielen,
maar ging al weer iets beter dan vorige keer. Echter live onzingbaar en onspeelbaar voor The Zinkopeters, evenals "Drive My Car". Wederom geen geluidsopnames en ook geen foto's. Maar de volgende
bijeenkomst is dus LIVE!!! En daarvan gaan we proberen uitgebreid verslag te doen op deze site! Met foto's en geluidsfragmenten. Ja ja! Blijf dat volgen! Back to top
20 augustus 2011
3 juni 2011
Repetities 2009
17 oktober 2009
Repetities 2006
23 juni 2006
9 januari 2006
Repetities 2005
30 November 2005
21 September 2005
11 Juli 2005
25 Mei 2005
4 Mei 2005
Jos en Ruud gaan "los" op de "Sultans Of Swing"! |
Om acht uur werd er keurig 2 minuten stilte in acht genomen, nadat wij zojuist een redelijk nette versie van de "Sultans" hadden neergezet. De avond verliep in prima stemming, en er werd grote vooruitgang geboekt met de meeste stukken. Met name "You Do Something To Me" en "Dichterbij Dan Ooit" gingen veel beter dan vorige keren. Deels omdat we dit keer thuis geoefend hadden (ja! ja! waar halen de heren de tijd vandaan?!), en deels omdat we betere "tabs" van het internet hebben kunnen jatten. (Flauw: "Dichterbij Dan Ooit" ging dus beter dan ooit...) "Drive My Car" en "Deacon Blues" bleven bij probeersels; te ingewikkelde stukken eigenlijk, vrijwel onzingbaar voor ons, en niet voorbereid.
Wij kunnen dus met een goed gevoel het optreden tegemoet zien. Jammer dat PSV ondanks winst toch werd gewipt door AC Milan, anders was het helemaal een perfecte avond geweest! Geen geluidsopnames dit keer, wel weer een paar foto's.
Back to top
Het was erop of eronder deze repetitie: wordt er nou wel of niet opgetreden door The Zinkopeters op 4 juni a.s. of niet? Ja, ja, trouwe fans, optreden!!! In Spijkenisse nog wel, het walhalla van het snabbel-circuit. Alleen als het repertoire een beetje los uit de pols te spelen zou zijn zou dit doorgang kunnen vinden, en dat was het! Dus et gaet oan! (of hoe ze dat ook in Fryslan zeggen) Zoals uit de playlist duidelijk wordt is het repertoire snel uitgebreid met enkele gouwe ouwen. Er worden even geen nieuwe nummers uitgeprobeerd (nou ja, OK, Lovely Day, maar dat heeft ook maar één akkoord). Jos heeft een hele aardige stereo-microfoon meegenomen en worden er kwalitatief hele aardig opnames gemaakt, direct-to-harddisk van zijn laptop. Zelfs Jos zelf is er erg tevreden over, en dat is zijn kritisch oor niet gauw. Zoals altijd weer te vinden op de site van Ruud Wijmans. Dit keer was er een fototoestel aanwezig, waarvan akte.
Back to top
Eerst effe de inwendige mens versterken bij Burger King, en daarna aan de slag. De stemming zit er goed in. Alabama is gebleven, Proud Mary ook. En er worden nieuwe nummers uitgeprobeerd. En ja, hiervan zijn opnames gemaakt, te vinden op de site van Ruud Wijmans (niet allemaal tegelijk downloaden graag, dan raakt de server overbelast). Weer was iedereen zijn fototoestel vergeten, dus helaas... nog steeds geen plaatjes.
Back to top
Peter Devilee moest hollen en vliegen vanuit Leiden, en was door fileproblemen te laat om het gezamenlijke diner bij McDonalds mee te maken. Om acht uur was hij pas ter plekke, zwaar hyper natuurlijk, maar daarna was het musiceren nou juist weer een hele opluchting. Alabama zat eigenlijk al gelijk geramd! Proud Mary is gewoon niet kapot te krijgen. Hiervan zijn helaas geen opnamen bewaard gebleven, maar het moet inspirerend geklonken hebben, want twee maanden later komt de groep al weer bij elkaar op dezelfde locatie, op 29 december 2004 (zie boven). Ook zijn er geen foto’s gemaakt. Er moest gewoon teveel tegelijk gebeuren op die avond. Geen tijd voor dat soort sentimenten, "speulen"!
Back to top